Yvonne Rijper - Bouwpas-coördinator bij Dura Vermeer

Publiceerdatum: 22-08-2024

Yvonne Rijper

Coördinator Registratie-, Toegangs- en WKA-controle BOUWPAS bij Dura Vermeer

Yvonne komt vandaag gezellig bij ons op kantoor langs voor een interview. Ze is inmiddels niet meer weg te denken bij Bouwhuysch en daar zijn we enorm blij mee! We zitten lekker aan de koffie terwijl ik haar wat vragen stel.

Kun je iets over jezelf en jouw achtergrond vertellen?

Over mezelf, jeetje, dat is ook wat. Ik ben 70 jaar oud, getrouwd met Dick en ik woon Amsterdam. Ik kom uit een gezin van 5 meiden, waaronder een drieling. Ik ben de middelste van de drieling. Mijn ouders hadden een horecabedrijf en na een korte periode in de bouw en assurantiën, ben ik ook in de horeca terechtgekomen. Ook ben ik een tijd in Spanje werkzaam geweest. Ik stond daar achter de bar in een gay bar in Benidorm. Daar heb ik ook optredens gedaan als o.a. Tom Jones, Freddie Mercury en Tina Turner. Na een aantal seizoenen ben ik weer teruggekeerd naar Nederland. Mijn zwager heeft mij en m’n Peugeotje 104 toen teruggereden naar Nederland. Het is al heel lang geleden maar het is gewoon leuk toeven in Spanje. Helaas ben ik er nu al heel lang niet geweest, maar het is nog steeds een ontzettend lekker land.

Wat is eigenlijk de keuze geweest om in eerste instantie die kant op te gaan?

Ik had niks meer in Nederland. Ik werkte destijds in Apeldoorn maar was ontslagen. Ik had geen werk en geen huis en dacht “Nu is de tijd om even op adem te komen”. Een vriend van mij had zijn hele hebben en houden verkocht met de bedoeling zich in Spanje te vestigen. En hij zei tegen mij “Yvonne, waarom ga je niet met me mee naar Spanje”. En voor ik het wist, zaten we in de auto onderweg naar Spanje.

Welke weg ben je daarna ingeslagen?

Na Benidorm heb bij een vriend in een ijssalon en een evenementenhal gewerkt, maar de horeca was het niet echt meer voor me. Wel om af en toe eens in te vallen, maar niet meer fulltime. Ik kreeg toen precies op tijd een telefoontje van een vriend van me en hij zei: “Yvonne, heb je zin om bij ons te komen werken?”. Toen ben ik dus op m’n 45ste overgestapt van de horeca naar de bouw- en ontwikkelingstak van Ballast Nedam Noordwest in Amsterdam.

Ja, en dat beviel me eigenlijk wel, die bouw. Ik ben daar begonnen als telefoniste/receptioniste en na een aantal jaartjes receptie, heb ik intern gesolliciteerd voor een inkoop-functie. Als receptioniste doe je vaak voor elke afdeling wel iets en daaronder viel dus ook een stukje inkoop. De hoofdinkoper destijds ging met pensioen en zei tegen me “Yvon, je doet nu al zoveel voor ons, waarom probeer je niet helemaal op de inkoop te komen?”. Dus toen ben ik op de inkoop gekomen en deed ik met die jongens de inkoopgesprekken en het uitwerken van inkoopopdrachten. En ja, was ook erg leuk om te doen.

Zo ben je dus eigenlijk de branche ingerold?

Ja, daar ben ik ingerold, maar ook eigenlijk automatisch weer uitgerold. Tijdens de crisis werden er 500 mensen bij Ballast Nedam ontslagen, waaronder ik en veel anderen van ons kantoor. Ja, dat is niet anders en dat gebeurt je en daar kun je niks tegen doen. Maar goed, ik heb eigenlijk heel kort zonder werk gezeten en heb daarna ook nog een jaar of drie voor Ballast Nedam Speciale Projecten gewerkt via een detacheringsbureau.

En hoe ben je dan in de civiele techniek terecht gekomen?

Ik heb nog een paar jaar voor Ballast Nedam op de Wibautstraat Amsterdam, Schiphol en Utrecht gezeten, maar uiteindelijk was Ballast Nedam toch einde verhaal. Maar ik heb wederom niet lang zonder werk gezeten, want ik kreeg een telefoontje van een detacheerder of ik naar de Velsertunnel wilde. En zo ben ik bij civiel terechtgekomen. Eerst de Velsertunnel, toen een paar jaar Almere Parkway 6 en daarna nog Windpark Zeewolde.

Wat doe je nu en wat houdt dat precies in?

Ik ben nu Bouwpas-coördinator bij Dura Vermeer. Na mijn ontslag bij Ballast Nedam Noordwest is mijn werkplek van kantoor naar de bouwkeet verhuisd en ben daar in aanraking gekomen met het registratiesysteem Bouwpas.  Je ontvangt arbeidskrachten (binnen- en buitenlands) en zij dienen hun identiteit te laten zien, zodat ze legaal worden toegelaten op het project. Maar voor die tijd dient het hele project natuurlijk ook in het Bouwpas-programma gezet te worden, daar dienen heel veel zaken voor worden geregeld en documenten voor worden aangeleverd. Er moet apparatuur voor worden besteld en soms moeten er hekken worden geplaatst. En ik ben nu dus ook verantwoordelijk voor dat voortraject. Ik krijg dan een telefoontje of mailtje van een project en die zeggen van “Luister Yvon, wij willen graag met Bouwpas gaan werken”. En of ik dat dan wil opzetten. Bouwpas is inmiddels boven een bepaald bedrag ook een verplichting bij Dura Vermeer.

En voor de mensen die niet bekend zijn met Bouwpas, kan je daar wat meer over vertellen?

Bouwpas is een ID-, toegangs- en WKA-controlesysteem. Wij zijn verplicht om alle bedrijven en arbeidskrachten te registreren. Een contractuele aannemer krijgt een uitnodiging voor een Bouwpas-account en dan dienen zij er zelf voor te zorgen dat hun documenten daarin komen te staan. Dat zijn o.a. een Gewaarmerkt Uittreksel Kamer van Koophandel, een Verklaring Betalingsgedrag en een G-rekeningovereenkomst. Voor de uitzendbureaus zijn de SNA-certificaten (Stichting Normering Arbeid) heel belangrijk.

Als die onderaannemers dan heel hun account hebben ingericht, kunnen ze hun arbeidskrachten in loondienst gaan aanmelden. Misschien werkt een onderaannemer met  ZZP’ers, een uitzendbureau of een andere onderaannemer, zij dienen dan ook allemaal een eigen account te krijgen. Vervolgens als dat helemaal geregeld is, dan krijgt die aangemelde arbeidskracht een mailtje en kan hij of zij de instructiefilm, die vanuit het project erin gezet is, gaan kijken. Vaak worden er een paar vraagjes gesteld, die moeten ook even beantwoord worden en als dat goed gegaan is, dan kan er met een geldig identiteitsbewijs aangemeld worden in de bouwkeet.

Tegenwoordig werken we heel veel met QR codes en dus geen fysieke pas meer met een foto erop. De QR-code kunnen ze installeren op hun telefoon en dan kunnen ze op de werken waar zij zijn aangemeld, zich met de QR aan- en afmelden op de bouwplaats.

Hoe ben je uiteindelijk bij Bouwhuysch terecht gekomen?

Ja, dat is eigenlijk een heel apart verhaal. Ik kende Bouwhuysch zelf al, want jullie hadden al mensen lopen bij ons op Parkway 6. Ik zat destijds bij een detacheerder en daar lag ik een beetje mee in de clinch. Dat detacheringsbureau ging met een aantal bedrijven fuseren en zij gingen ook andere regels volgen. Eén daarvan was dat ik 20 procent van mijn salaris moest inleveren, dan werd mijn contract verlengd. En mijn werkgever destijds moest meer gaan betalen voor mij.

Ik was het met die 20 procent niet eens, maar mijn werkgever had inmiddels al getekend om meer voor mij te betalen. Toen ben ik met mijn leidinggevende gaan praten en heb tegen hem gezegd: “Jij kan wel bij Dura Vermeer blijven werken, maar met ingang van aanstaande maandag moet je 20% van je salaris inleveren”. Hij zat me aan te kijken en zei dat ik gek was. Ik zeg: “Nou, want dat gebeurt mij nu dus”.

Hij zei toen: “Dan gaan wij niet meer met hen in zee. Ik bel Bouwhuysch wel”, en zodoende ben ik dus onder de vlag van Bouwhuysch gaan werken. Hij zegt: “Oh, dat regelen die jongens wel voor Yvon”.

Dus jouw leidinggevende was ook al bekend met Bouwhuysch en hij heeft dus eigenlijk het contact gelegd?

Ja, Sander Lindemans was dat destijds. Ja, die werkt nog steeds bij Dura Vermeer en is nu projectdirecteur. Dus vanuit de Velsertunnel ben ik naar Parkway 6 gekomen en daar heb ik 3 jaar gezeten en in die periode ben ik dus bij Bouwhuysch gekomen.

En nog steeds bij Dura Vermeer.

Ja, alle projecten die ik heb gedaan waren combinatieprojecten met o.a. Dura Vermeer. Toen ik bijna de pensioenleeftijd bereikte en ik eigenlijk met pensioen zou mogen, heeft Dura Vermeer gevraagd of ik zin had om door te werken. Ik vind mijn werk ontzettend leuk en ik hoefde nog niet thuis achter de geraniums te zitten hoor. Toen hebben ze me gevraagd of ik het Bouwpas-programma bij Dura Vermeer breed uit wilde rollen. En dat is wat ik nu met heel veel plezier doe.

Hoe lang werk je nu al via Bouwhuysch?

Ik denk een jaartje of 8. De eerste 2 jaren zat ik op Parkway 6, daarna 3 jaar Windpark Zeewolde en nu alweer 3 jaren op kantoor bij Dura Vermeer. Dus al zo’n jaar of 8.

En wat is dan de reden dat je niet bij Dura Vermeer bent overgegaan, of geven zij ook voorkeur aan deze samenwerking?

Laat mij maar lekker bij Bouwhuysch zitten! De samenwerking verloopt goed en het bevalt mij en Dura Vermeer prima.

Je bent de pensioenleeftijd natuurlijk al gepasseerd, waar krijg jij nog elke dag energie van?

Bouwpas is ontzettend leuk en interessant om mee te werken. Ik heb in mijn werk natuurlijk heel veel met mensen te maken, dat vind ik ontzettend leuk. Maar ook werk ik veel alleen. Zo zit ik op kantoor en zo zit ik weer een dag in de bouwkeet. Zie het eigenlijk een klein beetje als mijn eigen bedrijfje, waar natuurlijk wel ’n keer een vervang(er/ster) voor zal moeten komen.

Ik vind het heerlijk om onder de mensen te zijn en lekker met iets leuks bezig te zijn. Ik moet er eerlijk gezegd nog niet aan denken hoor dat ik thuis zit. Ik werk natuurlijk nu nog 4 daagjes, maar ik heb al wel afgesproken dat ik er volgend jaar toch weer een dagje afhaal, want ik moet toch op een gegeven ogenblik gaan afbouwen.

Als je van je hobby je beroep kon maken, wat zou je dan zijn?

Ik heb nu eigenlijk ontzettend weinig tijd voor hobby’s. Ik heb ze ook niet, denk ik. Maar ik heb wel altijd gezegd “Als ik met pensioen ga, dan wil ik schilderen”. Dat lijkt me hartstikke leuk om te gaan doen.

Doe je dat dan nu ook al in je vrije tijd?

Nee schilderen niet, want ik heb daar nog helemaal geen spullen voor, maar tekenen wel. En ik vind dat dat wel aardig lukt. Ik zou ook nog wel willen gaan sporten maar ik vind nu gewoon dat ik er eigenlijk geen tijd voor heb. Als ik volgend jaar bijvoorbeeld weer een dagje minder ga werken, dan heb ik al twee vrije dagen in de week, misschien dat ik dan wel naar de sportschool ga. Ik heb altijd wel gesport, maar sinds ik in Amsterdam woon, schiet het er gewoon bij in. Ik heb op hoog niveau getafeltennist, recreatief getennist en ben ook wel naar de sportschool gegaan. Om de algehele stijfheid uit de weg te gaan, zou ik natuurlijk wel weer naar de sportschool kunnen gaan. Daar kan ik natuurlijk zelf bepalen hoe intensief ik daar tekeer ga.